ความแตกต่างระหว่างการเข้าสู่วัยหมดประจำเดือนตามธรรมชาติและการผ่าตัด..ที่ใครไม่เคยบอกคุณ

23 Apr 2016

วัยหมดประจำเดือนตามธรรมชาติเริ่มต้นขึ้นเมื่อรังไข่หยุดการผลิตไข่ทุกสี่สัปดาห์ เมื่อประจำเดือนสิ้นสุดลงผู้หญิงคนนั้นจะไม่สามารถที่จะมีบุตรได้ อาการต่าง ๆ ของวัยหมดประจำเดือนจะเริ่มต้นหลังจากที่ประจำเดือนได้หยุดลงเป็นเวลา 12 เดือน สำหรับผู้หญิงที่ได้รับผลกระทบกระบวนการนี้้มักจะเกิดขึ้นระหว่างวัย 35 ถึง 51 ปี รังไข่จะลดการผลิตฮอร์โมนเอสโตรเจนและหยุดการผลิตฮอร์โมนโพรเจสเตอโรนในทันทีและจะมีการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพและผลข้างเคียงที่เกิดขึ้นคือริ้วรอยและความเหี่ยวย่นตามธรรมชาติ

ในทางตรงกันข้าม...การผ่าตัดที่ทำให้เข้าสู่วัยหมดประจำเดือนเป็นการกระโดดเข้าไปในทันทีหลังจากรังไข่ถูกตัดออกไป โปรดทราบว่าถ้าคุณตัดรังไข่ของคุณออกหลังวัยหมดประจำเดือน คุณจะไม่ได้รับผลกระทบจากการผ่าตัดนั้นและคุณจะไม่รู้สึกแตกต่างใด ๆ ของฮอร์โมนในร่างกายคุณ
แต่หากคุณตัดรังไข่ของคุณออกก่อนที่คุณจะถึงวัยหมดประจำเดือนตามธรรมชาติ..คุณจะตื่นขึ้นมาจากการผ่าตัดของคุณด้วยวัยหมดประจำเดือน

เมื่อรังไข่จะถูกเอาออก..ร่างกายของคุณหยุดการผลิตฮอร์โมนเอสโตรเจนและโพรเจสเตอโรนในทันที คราวนี้ฟอลลิเคิล สติมิวเลติง ฮอร์โมน (FSH) ซึ่งสร้างจากต่อมใต้สมองส่วนหน้าซึ่งทำหน้าที่กระตุ้นไข่ในรังไข่ให้เติบโตจนถึงขั้นก่อนตกไข่ จะสูงขึ้นอย่างเฉียบพลันในความพยายามที่จะทำให้การติดต่อกับรังไข่...แต่มันไม่มีอยู่อีกต่อไปแล้ว ซึ่งแตกต่างจากผู้หญิงที่ถึงวัยหมดประจำเดือนตามธรรมชาติ

และแน่ ๆ อาการที่จะเกิดขึ้นอาจรวมถึง:

ร้อนวูบวาบ เหงื่อออกตอนกลางคืนและ / หรือรู้สึกเหนอะหนะ
หัวใจเต้นอย่างรวดเร็วผิดปรกติ
หงุดหงิด
อารมณ์แปรปรวน น้ำตาไหลฉับพลัน
มีปัญหาในการนอนตลอดทั้งคืน (อาจมีหรือไม่มีเหงื่อออกตอนกลางคืน)
สูญเสียสมรรถภาพทางเพศ
ช่องคลอดแห้ง
เมื่อยล้าอย่างรุนแรง

วิตกกังวล รู้สึกไม่สบายใจ
มีความรู้สึกกลัว เข้าใจเรื่องราวยากขึ้น ชอบการลงโทษ
ขาดสมาธิ สับสน กระวนกระวาย
สูญเสียหน่วยความจำ ขี้ลืม
คันผิวหนัง เหี่ยวย่น
อาการปวดหัวเปลี่ยนไป : เพิ่มขึ้นหรือลดลง

รู้สึก เศร้าสลดหดหู่
มีความรู้สึกเหมือนไฟฟ้าช็อตใต้ผิวหนังและในศีรษะ
รู้สึกเสียวซ่าในแขนและขา
เป็นโรคกระดูกพรุน
การเปลี่ยนแปลงในเล็บ: นุ่ม ร้าวหรือแตกง่าย

จะเห็นได้ว่าการเข้าสู่วัยหมดประจำเดือนก่อนวัยอันควร จะมีความทรมานในชีวิตยาวนานกว่ามาก ๆ รวมถึงต้นทุนในการรักษาอาการเหล่านี้จะสูงกว่าการพยายามที่จะไม่ตัดมดลูกออกเป็นหลายเท่าตัวดังนั้น ถ้าอยากมีกันและกันตลอดไป อะไรที่ไปทำลายเค้า ก็อย่าไปใช้ ไปกินมันนะครับ

และแน่นอนที่สุด ..ทางเลือกอยู่ในมือคุณ

ด้วยรักและห่วงใยจากใจจริง

สวัสดี