ถามกันจริง เบาหวานเนี่ย

21 Dec 2015

นี่เป็นการสนทนาระหว่างผมกับ เพื่อนชาวไทยในออสเตรเลียครับ ผมไม่ได้...กรวนตรีนส์....นะแต่อ่านดูแล้วจะนึกภาพออกครับ

“สวัสดีครับพี่หมอ...

ตอนนี้มีเรื่องของแม่จะปรึกษาครับ แม่อายุ61ปีป่วยเป็นเบาหวานเมื่อ2ปีก่อน ไปหาหมอครั้งล่าสุดวัดค่าเบาหวานอยู่ที่ 136, ไขมันในเลือดสูงเกือบ200, ตอนนี้หมอให้ทานยาตัวนี้อยู่...Glipizide 5mg, gemfibrozil 300mg, glugenmin Metformin HCI 500 mg, อยากให้แม่หายครับพี่ สงสารแกเห็นถุงยาแกแล้วตกใจถ้ากินต่อไปนานๆไตคงพังแน่ๆ...รบกวนพี่หมอด้วยน่ะครับ”
ผมตอบไปว่า “โรคกระจอกอีกแระ เบื่ออ่ะ หายากกว่านี้มาให้หน่อย”

“ไอ้โรคกระจอกนี้มันคุยยากคุยเย็นน่ะพี่
กว่าจะบอกแกว่ามันรักษาให้หายได้...แกก็ไม่เชื่อ
ฟังหมอพูดฝังหัวว่ามันไม่มีวันหายต้องกินยาไปตลอดชีวิต
นี่พาแกมาอยู่ที่ซิดนี่6เดือนขนยามาเป็นลังๆครับ
เห็นแล้วไม่ไหวกินยาหมดลังไตคงแย่แน่ๆ”

ผมเลยถามกลับไปว่า “ถ้าไม่กินแป้ง กับ หวานและผลไม้ จะมีน้ำตาลในกระแสเลือดไหม ตอบมาก่อนสิ”

“ไม่มีครับ....”

“ก็นั่นไงล่ะ รู้ทั้งรู้ว่าเป็นเบาหวาน และรู้ด้วยว่ามันมาจากไหน ก็อย่าไปกินมันซิ พลังงานเหรอ ไขมันก็พลังงาน โปรตีนเหลือก็ถูกเก็บในรูปพลังงาน ของที่จะกินบนโลกใบนี้เยอะแยะครับ ว่าป่ะ แล้วยามันสารเคมีชัด ๆ ขยันกินให้ไตวาย ก็รู้ แต่ก็ยังจะยินดีที่จะกิน เพลียมั๊ยล่ะ”

นี่ครับ ไม่ได้กวนแต่เป็นตรรกะง่าย ๆ ลองวิปัสสนากันดูนะครับ

ด้วยรักและห่วงใยจากใจจริง

สวัสดี